ΕΤΕΡΟΑΝΑΦΟΡΕΣ στο ΕΡΓΟ της ΕΛΕΝΗΣ Α. ΗΛΙΑ
1) Αναφορά στο βιβλίο

από τον Π. Δ. Μαστροδημήτρη, στο άρθρο του Η Γαλήνη ως ενδιάμεσο και συγκεφαλαιωτικό έργο του Ηλία Βενέζη, Αθήνα 2009, Νέα Εστία, τ. 161, τχ. 1800 (Μάιος 2007) σσ. 859-867, καθώς και στον τόμο Ημερίδες για τους ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ, ΑΓΓΕΛΟ ΤΕΡΖΑΚΗ, ΣΤΡΑΤΗ ΜΥΡΙΒΗΛΗ, της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών, Αθήνα 2009, σσ. 25-31.
σσ. 26-27: “Σε πρόσφατη μελέτη της, η Ελένη Α. Ηλία έχει προσθέσει και μιαν άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρο της καλλιτεχνικής νοοτροπίας του Βενέζη. Όπως παρατηρεί: «Στο έργο του Βενέζη, εκτός από τις ιστορικές συνθήκες, ο κοινωνικός ρόλος των ηρώων και ο κοινωνικός τους περίγυρος συνιστούν, επίσης βασικούς παράγοντες δέσμευσης. Ωστόσο συναντάμε συχνά περιπτώσεις όπου η ανθρώπινη ύπαρξη καταλύει τα δεσμά που δημιουργούν τα κοινωνικά δεδομένα» (υποσ. 3: στο Ο Αναγνώστης και η Λογοτεχνική Δημιουργία του Ηλία Βενέζη, σ. 31). Η Ηλία παραθέτει μια σειρά χαρακτήρων από την Αιολική Γη, τη Γαλήνη και από ορισμένα άλλα διηγήματα του Βενέζη, όπου εγκαταλείπεται η «μοιρολατρία» του συγγραφέα και ο άνθρωπος αναμετριέται με τον κοινωνικό του περίγυρο με τρόπο αγωνιστικό και ασυμβίβαστο.
2) Αναφορά στο ίδιο βιβλίο από την Καλλέργη Μαρία, στην πτυχιακή εργασία της Όψεις της υλικότητας στο Νούμερο 31328 του Ηλία Βενέζη, ΕΚΠΑ, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας, Πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών “Κοραής”, Αθήνα, 2023, Επόπτης: Καθηγητής Δημήτρης Αγγελάτος:
σ. 55: υπ.74. Στην υπέρβαση των ιστορικών συνθηκών και την «υπερεθνική» ανθρωπολογία του συγγραφέα αναφέρεται η Ελένη Α. Ηλία, σσ. 25-6.
3) Αναφορές στο ίδιο βιβλίο από την Δέσποινα Καρανίκα, στη διπλωματική εργασία της Βιβλιογραφία των αυτοτελών εκδόσεων Ηλία Βενέζη 1928-2010, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεοελληνικής Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Τμήμα Φιλολογίας, Θεσσαλονίκη 2014.
σσ. 22-23: “Επιπλέον, σε μια πρώτη αναζήτηση, αυτοτελείς μελέτες και μονογραφίες έχουν εκδοθεί σε μεγάλο ή μικρότερο βαθμό για το σύνολο των πεζογράφων της γενιάς του ’30, ελάχιστες από τις οποίες αφορούν τον Η. Βενέζη. (υποσ.15): Βλ. […] Ελένη Α. Ηλία, Ο αναγνώστης και η λογοτεχνική δημιουργία του Η. Βενέζη, «Αστήρ», Αθήνα 2000· […]”
4) Αναφορές στο ίδιο βιβλίο από την Φωτεινή Κυριάκου, στην εισήγησή της Σημειώσεις από μια ανάγνωση: Το ταξίδι που σκοτώνει του Μ. Κοντολέων, Πρακτικά 6ου Πανελληνίου Συνεδρίου του Ελληνικού Ινστιτούτου Εφαρμοσμένης Παιδαγωγικής και Εκπαίδευσης (ΕΛΛ.Ι.Ε.Π.ΕΚ.), 5-7 Οκτωβρίου 2012, ISSN 1790-8574:

5) Αναφορά στο ίδιο βιβλίο από τον Ν. Ρουμπή (Πειραματικό Σχολείο Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών), στο άρθρο του «Μικρασία, χαίρε»: οι μνήμες του πρόσφυγα συγγραφέα Ηλία Βενέζη για τη χαμένη πατρίδα, KATHEDRA of Byzantine and Modern Greek Studies № 16 (3), 2023, (Russia), σσ. 193-203.
Σελίδα 195 του άρθρου: Στο μυθιστόρημα Γαλήνη, που χαρακτηρίζεται ως ένας μεγάλος κοινωνικός πίνακας [Ηλία, 2000: 27]…
6) Αναφορά στο ίδιο βιβλίο από giorgosbalurdos.blogspot.com, Λογοτεχνικά πάρεργα, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015, για την επιφυλλίδα του Ηλία Βενέζη στην εφημερίδα «Το Βήμα», “ΣΟΦΙΑ ΛΑΣΚΑΡΙΔΟΥ ΕΡΩΣ ΤΟΥ 1900 (Ο Περικλής Γιαννόπουλος προς τη Σοφία Λασκαρίδου)”.
“…, η μελέτη της Ελένης Ηλία, «Ο Αναγνώστης και η Λογοτεχνική Δημιουργία του Ηλία Βενέζη» εκδόσεις Αστήρ 2000, …, μας φωτίζει το έργο και την πορεία του (του Ηλία Βενέζη)”.
7) Βιβλιογραφική αναφορά στο ίδιο βιβλίο από την Αργυρώ Τσίκη, στην πτυχιακή εργασία της Οι χαρακτήρες, το κλίμα της εποχής και οι στόχοι του έργου του Ηλία Βενέζη, Θεσσαλονίκη-Σίνδος 2011 (σ. 14), Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας, Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης.
8) Το ίδιο βιβλίο περιλαμβάνει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου στη Βιβλιογραφία τής μελέτης της Ιχνηλατώντας την Εργογραφία του Ηλία Βενέζη, Αιολικά γράμματα, 2 Οκτωβρίου 2017.
9) Το ίδιο βιβλίο περιλαμβάνεται στη Βιβλιογραφία για τον Ηλία Βενέζη στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ (Wikipedia),
καθώς και στα:
https://logotexnika-epikaira.blogspot.com/2019/08/431904-381973.html
10) Βιβλιογραφική αναφορά στη διδακτορική διατριβή
Ηλία, Ελένη (1996). Η ανθρώπινη ύπαρξη και η αναγνωστική εμπλοκή στο έργο του Βενέζη κατά τις θεωρίες της “ανταπόκρισης”. Αθήνα: [χ.ε.]
από τον Θανάση Αγάθο (Τµήµα Φιλολογίας του Πανεπιστηµίου Αθηνών) στην εισήγησή του: Γαλήνη. Από τον λυρισµό του Ηλία Βενέζη (1939) στον πειραµατισµό του Gregory Markopoulos (1958), στο Κ.Α. Δημάδης (επιμ.) Ε΄ Ευρωπαϊκό Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών, Συνέχειες, ασυνέχειες, ρήξεις στον ελληνικό κόσμο (1204-2014) , Πρακτικά, τ. Γ’, ΕΕΝΣ, Αθήνα, 2015, σσ. 397-408.
11) Αναφορά στην ίδια διδακτορική διατριβή από την Αργυρώ Τσίκη, στην πτυχιακή εργασία της Οι χαρακτήρες, το κλίμα της εποχής και οι στόχοι του έργου του Ηλία Βενέζη, Θεσσαλονίκη-Σίνδος 2011 (σ. 14), Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Θεσσαλονίκης, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας, Τμήμα Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης.
“Οι ήρωες του Βενέζη βιώνουν τραγικές ιστορικές, κοινωνικές και φυσικές καταστάσεις, στις οποίες παρουσιάζουν μια δυναμική αντίσταση. Ωστόσο, ο αναγνώστης διαμορφώνει τη στάση του απέναντι στους ήρωες σύμφωνα με τα αφηγηματικά σχόλια και τις σχέσεις ανάμεσα στα ίδια τα λογοτεχνικά πρόσωπα”.
12) Η ίδια διδακτορική διατριβή περιλαμβάνεται στη Βιβλιογραφία για τον Ηλία Βενέζη στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ (Wikipedia),
καθώς και στα:
https://logotexnika-epikaira.blogspot.com/2019/08/431904-381973.html
13) Αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (1999). «Η προσέγγιση λογοτεχνικών κειμένων σύμφωνα με τις θεωρίες της «αναγνωστικής ανταπόκρισης» στο: Αποστολίδου, Βενετία & Χοντολίδου, Ελένη (επιμ.). Λογοτεχνία και Εκπαίδευση. Αθήνα: Τυπωθήτω, 157-164
από τον Απόστολο Λαμπρόπουλο, στην εισήγησή του με τίτλο: Θεωρίες εύχρηστες, εύληπτες και ευσύνοπτες; Στιγμιότυπα από τη συνάντηση των λογοτεχνικών θεωριών με τη διδακτική της λογοτεχνίας, Γ’ Πανευρωπαϊκό Συνέδριο νεοελληνικών σπουδών, σσ. 37-50. (Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Βουκουρέστι, 2-4 Ιουνίου 2006. Διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών [ΕΕΝΣ], επιστημονική ένωση που ιδρύθηκε το 1995, με σκοπό την προώθηση της έρευνας και της διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας, της λογοτεχνίας, της ιστορίας και γενικά του νεοελληνικού πολιτισμού):
“Μέσα από την έμφαση των θεωριών της αναγνωστικής ανταπόκρισης στον αναγνωστικό ρόλο, το παιδί-αναγνώστης αισθάνεται δημιουργικό υποκείμενο. Καθώς η γοητευτική επίδραση που ασκεί η λογοτεχνία συνδέεται με τις αντιληπτικές διεργασίες που επιτελεί το παιδί κατά την ανάγνωση, αυτό αισθάνεται ικανοποίηση και αυτοεκτίμηση. Τα περιθώρια για διαφορετική ερμηνευτική προσέγγιση επιτρέπουν τη βαθύτερη και ουσιαστικότερη γνωριμία του εκπαιδευτικού με τους μαθητές του και συντελούν στην αυτογνωσία των ίδιων των παιδιών. Δίνοντας ο εκπαιδευτικός προτεραιότητα στα κείμενα με έντονο το υποδηλωτικό στοιχείο, που κατά συνέπεια προκαλούν εντατικοποιημένη αναγνωστική δραστηριοποίηση, εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή παιδαγωγική επίδραση της λογοτεχνίας και συμβάλλει στην αύξηση της οξυδέρκειας του παιδιού-αναγνώστη (Ηλία, 1999, σ. 163-164).
Το επιχείρημα εδώ βασίζεται στην έκδηλη επιθυμία να δοθεί έμφαση στον αναγνωστικό ρόλο του μαθητή, να απενοχοποιηθεί και να νομιμοποιηθεί ο δημιουργικός του ρόλος, να του αναγνωριστεί το δικαίωμα στην αυτοεκτίμηση. Για αυτούς τους ηθικής και ψυχολογικής υφής λόγους, επιλέγονται ως εργαλείο οι αναγνωστικές θεωρίες και ως προνομιακό πεδίο εφαρμογής τους τα κείμενα με έντονο το υποδηλωτικό στοιχείο. Το παιδαγωγικό πλαίσιο στο οποίο θα ενταχθεί η χρήση των λογοτεχνικών θεωριών είναι προδιαγεγραμμένο και, κατά τη γνώμη μου, εύστοχο· θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια φράση όπως «εκτίμηση και προτεραιότητα στον μαθητή»”.
14) Αναφορά στο ίδιο άρθρο από την Μαρίλη Δουζίνα στην εισήγησή της “Δημιουργική ανάγνωση και δημιουργική γραφή στη Λογοτεχνία“, Πανελλήνιο Συνέδριο Προγράμματα Σπουδών για ένα δημιουργικό σχολείο, Διοργάνωση: Πανελλήνια Παιδαγωγική Εταιρεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ΠΑ.Π.Ε.Δ.Ε., Τομέας Παιδαγωγικής του Φ.Π.Ψ. του Ε.Κ. Πανεπιστημίου Αθηνών και Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα «Κολλέγιο Αθηνών- Κολλέγιο Ψυχικού», Αθήνα, 5 – 6 Μαΐου 2017. Η εργασία είναι δημοσιευμένη στο ΕΡΚΥΝΑ Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών- Επιστημονικών Θεμάτων, Πρακτικά Συνεδρίου (ΕΙΔΙΚΟ) ΤΕΥΧΟΣ 13, 2017, ISSN: 2241-8393, σσ. 40-53.
σ. 51: “Μέσα από την έμφαση των θεωριών της αναγνωστικής ανταπόκρισης στον αναγνωστικό ρόλο, το παιδί-αναγνώστης αισθάνεται δημιουργικό υποκείμενο” (Ηλία, 2006: 164).
15) Αναφορές στο ίδιο άρθρο από την Αθανασία Γιαννακοπούλου, στη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία της με τίτλο : Η Λογοτεχνία ως πηγή για το μάθημα της Ιστορίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, Φιλοσοφική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Τομέας Παιδαγωγικής, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Θεσσαλονίκη, 2007, Επιστημονική εποπτεία: Δημήτρης Μαυροσκούφης.
“Προωθείται ο αναγνωστικός ρόλος του μαθητή, ενθαρρύνονται οι αντιληπτικές διεργασίες της ανταπόκρισης, όπως η διαμόρφωση στάσης απέναντι στους ήρωες, η ανάπτυξη προσδοκιών για την εξέλιξη της υπόθεσης, η έκφραση συναισθημάτων που προκαλεί η επαλήθευση ή η διάψευση των υποθέσεων. Δίνεται το προβάδισμα σε κείμενα με έντονο υποδηλωτικό στοιχείο, ώστε να εντατικοποιείται η αναγνωστική ανταπόκριση, ενώ παράλληλα τονίζεται η διαφοροποίηση των ερμηνευτικών προσεγγίσεων” (Ηλία 1999:157-164).
“…Η αναγνωστική εμπλοκή στον αφηγηματικό κόσμο οφείλεται στην υποδηλωτική φύση της Λογοτεχνίας. Το στοιχείο υποβολής απορρέει από ένα πλήθος αφηγηματικών τεχνικών που ενεργοποιούν και εντατικοποιούν τις αντιληπτικές διεργασίες του αναγνώστη, εμπλέκοντάς τον στον κόσμο της αφήγησης” (Ηλία 1999:158).
16) Αναφορά στο ίδιο άρθρο από την Τουπαδάκη Αθηνά, στη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία της με τίτλο: Αξιοποίηση αναγνωστικών θεωριών (Iser, Rosenblatt) για τη δημιουργική κατανόηση έργων της κλασικής γραμματείας. Η περίπτωση της Μήδειας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: “Αρχαίο Θέατρο: Εκπαιδευτικές και Φιλολογικές Προσεγγίσεις”, Ρόδος, 2022, Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Σμαράγδα Παπαδοπούλου, Καθηγήτρια, Παν. Ιωαννίνων.
σ. 138: “Η Μήδεια συγκεκριμένα συγκεντρώνει εκείνους τους αφηγηματικούς παράγοντες μέσα από τους οποίους ο δημιουργός μπορεί να καθορίσει τη στάση των αναγνωστών του. Εν είδει παραδείγματος, μέσω της εστίασης στον εσωτερικό κόσμο της ηρωίδας εγείρονται προβληματισμοί για τη γυναικεία ψυχοσύνθεση που διαμορφώνεται από τη θέση της γυναίκας την εποχή εκείνη, την αλαζονεία της εξουσίας που οδηγεί στην αυτόματη καταστροφή της, στην απόδοση ελαφρυντικών στις αποτρόπαιες πράξεις της και στη συμπάθεια που δημιουργεί προς το πρόσωπό της. Όλα αυτά δημιουργούν προσδοκίες τον αναγνώστη πως κάτι τραγικό θα συμβεί στο έργο οι οποίες δεν διαψεύδονται. Ωστόσο, στο τέλος ανατρέπονται μερικώς, μέσω της παιδοκτονίας και της διαφυγής της” (υπ. 230 : Ηλία, 1999, σσ. 157-164).
17) Αναφορά στο ίδιο άρθρο από την Δήμητρα Α. Καββαδά στη μεταπτυχιακή διατριβή της Η Ποίηση της Γενιάς του Τριάντα στο Γενικό Λύκειο. Προβλήματα και προσεγγίσεις στην Αποτελεσματική Διδασκαλία της Νεωτερικής Ποίησης, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών: Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, Ιούνιος 2017, Επιβλ. καθηγήτρια: Ελένη Παπαργυρίου.
σ. 17: “Κατά μία άλλη προσέγγιση (Ηλία, 2006:163-164) οι θεωρίες της “αναγνωστικής ανταπόκρισης” είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στη διδασκαλία της Λογοτεχνίας, καθώς “με την έμφαση στον αναγνωστικό ρόλο, το παιδί-αναγνώστης αισθάνεται δημιουργικό υποκείμενο” και ενισχύεται η αυτοεκτίμησή του. Η ευελιξία που παρέχεται για διαφορετική ερμηνευτική προσέγγιση συντελεί στην εντατικοποιημένη αναγνωστική δραστηριοποίηση, στην ενίσχυση της οξυδέρκειας του παιδιού-αναγνώστη, την αυτογνωσία του και την ουσιαστικότερη επικοινωνία του εκπαιδευτικού με τους μαθητές του”.
18) Αναφορά στο ίδιο άρθρο από την Ιωαννίδου Ασπασία στη μεταπτυχιακή εργασία της Διαμόρφωση υποκειμενικότητας μαθητών και μαθητριών μέσω της λογοτεχνίας σε πολυπολιτισμικό πλαίσιο, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής, Τομέας Παιδαγωγικής, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, Ειδίκευση: Λογοτεχνική Εκπαίδευση, Θεσσαλονίκη 2013, Επιβλέπουσα: Ελένη Χοντολίδου.
σ. 26: “Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ότι ο Iser, εστίασε στην υποδηλωτική φύση του κειμένου, η οποία ενεργοποιεί την αναγνωστική αντίληψη και προωθεί τη σύνθεση του νοήματος. Η ιδιότητα της υποβολής που κατέχει το λογοτεχνικό έργο απορρέει από ένα πλήθος αφηγηματικών τεχνικών όπως η τραγική ειρωνεία, το χιούμορ, η αντίθεση, οι αοριστίες, οι διακειμενικές αναφορές, οι επαναλήψεις, οι παραλείψεις, η θετική στάση του συγγραφέα προς κάποιον συγκεκριμένο ήρωα, οι προσδιορισμοί κ.ά. Οι τεχνικές αυτές διεγείρουν τις αντιληπτικές διεργασίες του αναγνώστη, διασφαλίζουν τη μεγαλύτερη δυνατή εμπλοκή του στον αφηγηματικό κόσμο και παρέχουν μία ασφαλή υποδομή σύνθεσης του λογοτεχνικού νοήματος” (Ηλία 2006: 157-159).
19) Αναφορά στο ίδιο άρθρο από τον Α. Ανδρέου, στην πτυχιακή εργασία του Διδακτικές προσεγγίσεις στη λογοτεχνία. Η αρχή της δημιουργικής γραφής ως παράγοντας ανάπτυξης της δημιουργικότητας των παιδιών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Βόλος 26 Ιουνίου 2008, Επιβλ.: Μαρίτα Παπαρούση:
σ. 15:«Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το ότι η αναγνωστική ανταπόκριση κάθε αναγνώστη ποικίλλει ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, την κοινωνική του τάξη, τις απόψεις και τα υπάρχοντα ερεθίσματά του. Όμοια, η επίδραση που ασκεί ένα λογοτεχνικό έργο στο κάθε παιδί είναι διαφορετική. Τα περιθώρια διαφορετικής ερμηνευτικής προσέγγισης επιτρέπουν τη βαθύτερη και ουσιαστικότερη γνωριμία του/της εκπαιδευτικού με τους/τις μαθητές/τριες του/της. Ταυτόχρονα, συμβάλλουν στην ενίσχυση της οξυδέρκειας των παιδιών-αναγνωστών, προωθούν τη δημιουργική φαντασία των παιδιών και οδηγούν σε σημαντικά επίπεδα αυτογνωσίας” (Ηλία, σελ. 157 – 165).

20) Αναφορές στην εργασία
Ηλία, Ελένη (2003). «Η ανταπόκριση των μικρών παιδιών σε λογοτεχνικά κείμενα στο πλαίσιο εκπαιδευτικών λογοτεχνικών δραστηριοτήτων», στο Περιπλανήσεις στην παιδική λογοτεχνία. Μελετήματα, επιμ. Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, εκδ. Ακρίτας, ISBN: 960-328-205-7, σσ. 81 – 104
από την Μάρθα Μελενικιώτου, στη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία της Η αναγνωστική ανταπόκριση μαθητών του δημοτικού σχολείου σε διαδοχικές αναγνώσεις διασκευών του ίδιου παραμυθιού, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής, Κατεύθυνση: Διδακτική της Γλώσσας, Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 2008, Επιβλ. Βενετία Αποστολίδου.




24) Αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (1997). ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ, Νέα Εστία, έτος ΟΑ΄, τόμος 141, τεύχος 1677, σσ. 771-775.
από την Δέσποινα Καρανίκα, στη διπλωματική εργασία της Βιβλιογραφία των αυτοτελών εκδόσεων Ηλία Βενέζη 1928-2010, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Νεοελληνικής Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Τμήμα Φιλολογίας, Θεσσαλονίκη 2014.

25) Αναφορές στο ίδιο άρθρο από τον Χρυσόστομο Τρύφωνος στην εργασία Σεμιναρίου Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ «ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ» ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΒΕΝΕΖΗ, ΕΚΠΑ, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας, Κατεύθυνση: Μεσαιωνική και Νεοελληνική Φιλολογία, Διδάσκουσα: Πέγκυ Καρπούζου.



28) Αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ε. Α. (2002). “Μαθητές – δημιουργικοί αναγνώστες στο πλαίσιο μιας απόπειρας διδασκαλίας της λογοτεχνίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση”. Στο Α. Κατσίκη-Γκίβαλου (επιμ. , Η Λογοτεχνία Σήμερα. Όψεις, Αναθεωρήσεις, Προοπτικές (σσ. 331-336). Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
από την Αλίκη-Μαρία Ζαρκάδα, στη μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία της Παιγνιώδεις δραστηριότητες για την προώθηση της Δημιουργικής Γραφής στο πλαίσιο της Παιδικής Λογοτεχνίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Επιστημών της Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Επιστήμες της Αγωγής, Κατεύθυνση: Ανθρωπιστικές Επιστήμες στην Εκπαίδευση / Ειδίκευση: Γλώσσα και Παιδική Λογοτεχνία, Ιωάννινα 2016, Επιβλ.: Σμαράγδα Παπαδοπούλου – Μανταδάκη.
σ. 10: “Αξιοσημείωτη τέλος, είναι η αναφορά της Ηλία (2002) στις απόψεις των Ελλήνων δασκάλων αναφορικά με τη διδασκαλία της λογοτεχνίας, η μεταξύ των οποίων σχέση αναδεικνύει μια συγκεκριμένη προβληματική. Οι προσωπικές τραυματικές εμπειρίες που είχαν οι ίδιοι ως μαθητές από την προσέγγιση του μαθήματος στη Μέση Εκπαίδευση, η παντελής έλλειψη αντίστοιχου μαθήματος στα πανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών τους, καθώς και η γενική επίκληση της απλοϊκότητας των κειμένων που προορίζονται για μικρά παιδιά είναι μερικές από τις αιτίες που καθιστούν –σύμφωνα με τους δασκάλους- δύσκολη και προβληματική τη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο Δημοτικό σχολείο”.

30) Αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (2004). “Το ’22 ως ιστορικό αφηγηματικό πλαίσιο σε ελληνικά παιδικά-νεανικά μυθιστορήματα της τελευταίας εικοσαετίας με διεθνή αναγνώριση”. Στο Το σύγχρονο παιδικό-νεανικό μυθιστόρημα, επιμ. Τασούλα Τσιλιμένη, Σύγχρονοι Ορίζοντες, Αθήνα, σσ. 304 – 312.
από την Μεχίλη Αλεξάνδρα, στην Μεταπτυχιακή Διπλωματική εργασία της Η Ιστορία στην Παιδική και Νεανική Λογοτεχνία: η περίπτωση της Μικρασιατικής Καταστροφής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Επιστημών Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών: «Επιστήμες της Αγωγής», 2018, Κατεύθυνση: «Γλώσσα και Παιδική Λογοτεχνία», Επιβλ. καθηγητής:Καψάλης Δ. Γεώργιος.
σ. 69: “Μέσω των έργων αυτών μια «ιστορική εθνική τραγωδία» λαμβάνει διαχρονικές και οικουμενικές διαστάσεις, παρέχοντας στους αναγνώστες τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν χωροχρονικές συγκρίσεις και να παραλληλίσουν την τραυματική εμπειρία της προσφυγιάς με αντίστοιχες καταστάσεις της σύγχρονης εποχής” (Ηλία, 2004, σσ. 305, 312).
και
σσ. 70-71: “Τα περισσότερα ιστορικά μυθιστορήματα έχουν διακριθεί και αναγνωριστεί σε εθνικό επίπεδο, κυρίως με το βραβείο της Ένωσης Σμυρναίων αλλά και αυτό της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Ωστόσο, πολλά από αυτά έχουν προκαλέσει ενδιαφέρον και έχουν αναγνωριστεί και στο εξωτερικό. Αναφέρουμε ενδεικτικά (Ηλία, 2004, σσ. 306-307) τα έργα: Τα κοριτσάκια με τα ναυτικά της Ε. Δικαίου που έχει μεταφραστεί στα γαλλικά και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις L’école des loisirs … , Η νενέ η Σμυρνιά της Ε. Χίου μεταφράστηκε στα τουρκικά και τιμήθηκε με το βραβείο ΙΠΕΚΤΣΙ, το ίδιο συνέβη και με το έργο της Μ. Καραγιάννη-Τόλκα Το Τουρκάκι, εγώ και το Αραπάκι όπως και το Τον λέγαν Ξάστερο της Α. Γκέτσου-Σαρρή που επιπλέον συμπεριελήφθη και στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ για το 1988 ενώ Το γεφύρι της Ανατολής της Παπαμόσχου προτάθηκε το 1996 για να εκπροσωπήσει την ελληνική παιδική λογοτεχνία στο διεθνή διαγωνισμό «Γιάνους Κόρτζακ».
31) Βιβλιογραφική αναφορά στο ίδιο άρθρο από τον Αθανάσιο Κονδύλη, στην εισήγησή του Η Σμύρνη μέσα στη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία (μυθιστόρημα): Τάσεις, επιδιώξεις και προσμονές (1980-2012)», Πρακτικά Συνεδρίου Μικρασιατικός Ελληνισμός και Πολιτισμός, 27 Σεπτεμβρίου 2016, Σύνδεσμος Φιλίας Εθνών.

32) Ένδεκα αναφορές στο άρθρο
Ηλία, Ε. (2009). Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία σε πρόσφατα λογοτεχνικά έργα της Αγγελικής Βαρελά και της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, στο Σύγχρονα κοινωνικά θέματα στην ελληνική παιδική και νεανική λογοτεχνία. Ξεκλειδώνοντας τα μυστικά της σημερινής κοινωνίας, (επιμ. Τ.Δ. Τσιλιμένη), Βόλος: Εκδόσεις Εργαστηρίου Λόγου και Πολιτισμού, ISBN: 978-960-6786-03-7 (Πρακτικά συνεδρίου), σσ. 149 – 157

από την Ελένη Χ. Στανιού, στη διδακτορική διατριβή της ΔΙΑΚΕΙΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΛΟΤΗΣ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ-ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ (1976-2008), Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Σχολή Επιστημών του Ανθρώπου, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Βόλος 2014, Επιβλέπουσα: Τ. Τσιλιμένη.
“Όσον αφορά στο βιβλίο Τα τέρατα του λόφου (2002), παρατηρείται εναλλαγή του ετεροδιηγητικού αφηγητή με ένα από τα βασικά πρόσωπα της ιστορίας, την Ειρήνη, η οποία, στέλνοντας στη γιαγιά της στην Αμερική ηλεκτρονικά μηνύματα, παρέχει στον αναγνώστη πληροφορίες για όσα συμβαίνουν στη δική της ζωή, καθώς και στων άλλων λογοτεχνικών προσώπων. Και στα τρία έργα το αναγνωστικό ενδιαφέρον διατηρείται αμείωτο, καθώς τα κρισιμότερα γεγονότα αποδίδονται μέσα από την οπτική των προσώπων τα οποία αφορούν” (Ηλία, 2004, σσ. 154-155).

33) Αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ελένη. (2008). Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία σε πρόσφατα έργα της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου. Στο Β.Δ. Αναγνωστόπουλος (Eπιμ.), Το υφαντό της Πηνελόπης Διαχρονικές αναγνώσεις για την προσωπικότητα και το έργο της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου. Βόλος: Εκδόσεις Εργαστηρίου Λόγου και Πολιτισμού. σσ. 193-203
από την Χρηστομάτη Ευδοκία, στην μεταπτυχιακή εργασία της Μορφές του πρόσφυγα και μετανάστη στο μυθιστορηματικό έργο της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2018, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγική Σχολή – Τμήμα Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα: Επιστήμες της Αγωγής, Κατεύθυνση: Δημιουργική γραφή και εκδοτική παραγωγή για το παιδί: Από το σχολικό στο εξωσχολικό βιβλίο, Επιβλέπουσα καθηγήτρια: Τσιλιμένη Τασούλα.
34) Αναφορές στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (1994). Η υποδηλωτική φύση της ποίησης στις Σάτιρες του Καρυωτάκη, Τετράμηνα, τχ. 51-52, σσ. 3805-3810
από την Δανιγγέλη Διαμάντω, στην διπλωματική εργασία της Όψεις της Ειρωνείας σε Ποιήματα Ποιητικής του Κ. Γ. Καρυωτάκη, Αθήνα, 2023, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Ανθρωπιστικές Σπουδές: Λογοτεχνία, Θέατρο και Γλώσσα στην Εκπαίδευση», ΕΚΠΑ, Σχολή Επιστημών της Αγωγής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Επιβλ. καθηγήτρια: Οικονομοπούλου Βασιλική.
Στη σελ. 87 της εργασίας, αναφορικά με το ποίημα «Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο»:
“Η μακάβρια εικόνα ενός απαγχονισμένου ανθρώπου αποδίδεται από τον Καρυωτάκη, σύμφωνα με την Ηλία (1994), με τέτοια «αισθητική κομψότητα», ώστε όχι μόνο δεν προκαλεί αισθήματα φρίκης στον αναγνώστη, αλλά κλονίζει και την απέχθειά του προς
το ενδεχόμενο της αυτοχειρίας δι’ απαγχονισμού, καθώς συνειδητοποιεί ότι « το μέγεθος της τραγικότητας της ανθρώπινης ζωής [είναι αυτό που] γεννά την επιθυμία της αυτοχειρίας» (σ.3810).
Στη σελ. 96 της εργασίας, αναφορικά με το ποίημα “Δικαίωσις”:
Η λέξη «αγκάθια», όχι τυχαία η τελευταία του ποιήµατος, με ιδιαίτερη βαρύτητα και αµιγώς συµβολικό περιεχόµενο προβάλλει ειρωνικά την ανταμοιβή του για τις προσπάθειες και τον κόπο του βίου με την επανάληψη («ωραία- ωραία») να διαβρώνει ακόμα περισσότερο τη σκηνή (Ηλία, 1994, σ. 3810).
35) Αναφορές στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (2000). “Τα λογοτεχνικά αφηγήματα του Δ. Βικέλα ως διαχρονικά αναγνώσματα”, Διαδρομές, τχ. 60, σσ. 261-266, όπως έχει αναρτηθεί στα Αρχεία της Ομάδας Δημιουργικοί Εκπαιδευτικοί στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, eisk.sch.gr,
από τον Θανάση Μουσόπουλο, στο κείμενό του Δημήτριος Βικέλας: δημιουργός της θεωρίας και της πράξης, Sparmatseto.gr, Οκτώβριος 2019.
“Η Ελένη Α. Ηλία γράφει: «Στα «Δυο αδέλφια» μας εντυπωσιάζει εξίσου η περιγραφή της κόρης του κυρίου Μελέτη, πολύ δε περισσότερο, καθώς ενώ ο αφηγητής περιμένει ανυπόμονα να την γνωρίσει, η συνάντησή τους αναβάλλεται διαρκώς. Αυτές μάλιστα οι συνεχείς αναβολές τού προκαλούν την υποψία ότι συμβαίνουν σκόπιμα και αναρωτιέται για την αιτία. Όταν επιτέλους την συναντά, στην περιγραφή της κυριαρχούν οι αλλεπάλληλες αντιθέσεις, που κάνουν φανερό το μέγεθος της έλξης που ασκεί πάνω του. Αντιπαραθέτει την ομορφιά της στη μελαγχολία της, τη σωματική της αρμονία στις υποτονικές κινήσεις της, το έντονο μαύρο χρώμα των ματιών της στα ωχρά χείλη της. Η περιγραφή καταλήγει με το συμπέρασμα πως η μορφή της κοπέλας είναι απόκοσμη, ενισχύοντας την ατμόσφαιρα μυστηρίου»”. (Μέρος ΙΙΙ, 26 Οκτωβρίου 2019)
36) Βιβλιογραφική αναφορά στο άρθρο
Ηλία Ελένη Α., Παιδί και Εικονογραφημένο λογοτεχνικό βιβλίο στη σχολική τάξη. Η περίπτωση των έργων του Μαξ Βέλθουις, Διαδρομές, τχ. 94, Καλοκαίρι 2009. σσ. 8-16
από την Τσιαγκάνη Θεοδώρα, στη διδακτορική διατριβή της Η παιδική λογοτεχνία στην πρωτοσχολική εκπαίδευση (Πρώτη και Δευτέρα τάξη) ως μέσο της λογοτεχνικής εξοικείωσης και της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σχ. Ανθρωπιστικών Σπουδών, Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Ρόδος, 2011, στη σ. 367.
37) Αναφορές για τη συνεργασία της Ελένης Α. Ηλία με το περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, από την Μεταξούλα Μανικάρου (ΕΔΙΠ στο ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων), στην εργασία της Το περιοδικό Διαδρομές στο χώρο της Λογοτεχνίας για παιδιά και νέους (1986-2018): Ο ρόλος και η προσφορά του στο παιδικό βιβλίο και στην εξέλιξη, προώθηση, μελέτη και έρευνα της παιδικής λογοτεχνίας, Ηλεκτρονικό περιοδικό Κείμενα, Εργαστήριο Λόγου και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, τχ. 31, σσ. 4, 5.
38) Αναφορά στην εισήγηση
Ελένη Ηλία (2023), Το λεξικό της Φαντασίας. Πειραματισμοί με τη δημιουργική γραφή στην εκπαίδευση, Πρακτικά του 9ου Συνεδρίου: «Νέος Παιδαγωγός» , Αθήνα, ISBN: 978-618-5796-00-6, Εκδόσεις: “Σύλλογος Νέος Παιδαγωγός”, https://users.sch.gr/synedrio/Praktika_Synedriou_09_Synedrio_Neos_Paidagogos_2023.pdf , σσ. 417 -422.
από την Καράλλα Σμαράγδη-Αμφιλοχία, στην πτυχιακή εργασία της Η χρήση των Τ.Π.Ε. ως μέσο προαγωγής της Φιλαναγνωσίας στο Δημοτικό: Το παράδειγμα των Εκπαιδευτικών Ιστολογίων και Ιστοσελίδων, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Ρόδος, Ιούνιος 2023, σσ. 43-44:
“Η εκπαιδευτικός, συγγραφέας και διδάκτορας Ελένη Ηλία, στο προσωπικό της ιστολόγιο «Λογοτεχνία-Εκπαίδευση» (https://blogs.sch.gr/iliaeleni/) δημοσιεύει, μεταξύ άλλων, άρθρα και εισηγήσεις συνεδρίων με θέμα την δημιουργική γραφή, όπως «Το λεξικό της Φαντασίας. Πειραματισμοί με τη δημιουργική γραφή στην εκπαίδευση».
39) Αναφορά στην εισήγηση
Ελένη Ηλία, Κάπου θα συναντηθούμε… στο ίδιο σύμπαν ζούμε. Εκπαιδευτικό πρόγραμμα (2017), 4ο συνέδριο «Νέος Παιδαγωγός» ISBN: 978-618-82301-2-5, Ε ́ ΜΕΡΟΣ (ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ), Επιμ. Φ. Γούσιας, σσ. 3433-3438, http://users.sch.gr/synedrio/Praktika_Synedriou_04_Synedrio_Neos_Paidagogos_2017.pdf
από την Καράλλα Σμαράγδη-Αμφιλοχία, στην πτυχιακή εργασία της Η χρήση των Τ.Π.Ε. ως μέσο προαγωγής της Φιλαναγνωσίας στο Δημοτικό: Το παράδειγμα των Εκπαιδευτικών Ιστολογίων και Ιστοσελίδων”, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, Ρόδος, Ιούνιος 2023, σσ. 43-44:
Η εκπαιδευτικός, συγγραφέας και διδάκτορας Ελένη Ηλία, στο προσωπικό της ιστολόγιο «Λογοτεχνία-Εκπαίδευση» (https://blogs.sch.gr/iliaeleni/) δημοσιεύει, μεταξύ άλλων, άρθρα και εισηγήσεις συνεδρίων με θέμα εκπαιδευτικά προγράμματα που εφαρμόστηκαν όπως, το πρόγραμμα με τίτλο «Κάπου θα συναντηθούμε… στο ίδιο σύμπαν ζούμε», όπου οι μαθητές έπρεπε να φανταστούν την συνάντησή τους με τον γνωστό λογοτεχνικό ήρωα Μικρό Πρίγκιπα και στην συνέχεια να την αφηγηθούν στους συμμαθητές τους.
40) Αναφορά στην εισήγηση
Ηλία Ελένη, “Ιστορίες για παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας”, Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (2007). Στις γνωστές πατημασιές 2006 – 2007, σσ. 34-37
από την Τσιώρη Δήμητρα, στην εργασία της “Τα βραβεία της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς κατά την περίοδο 1990-2010”, Επιστημονική Επετηρίδα Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τομ. 7, 2014:
“Στα παραπάνω συνηγορεί η εισήγηση της Ελένης Ηλία για τη βράβευση των μικρών ιστοριών. Σύμφωνα με την ίδια οι μικρές ιστορίες αξιολογούνται με βάση αφηγηματικά και παιδαγωγικά κριτήρια, ‘‘… η αναμφισβήτητη παιδαγωγική δύναμη της λογοτεχνίας βασίζεται αποκλειστικά στην αφηγηματική αρτιότητά της και όχι στη συσσώρευση γνώσεων. Τα έργα διδάσκουν στο βαθμό που δημιουργούν βιώματα, τα οποία προκαλούν συγκινήσεις. Αντίθετα, ο διδακτισμός, η εναγώνια προσπάθεια να μεταδοθούν οι όποιες αξίες και στάσεις απωθεί’’ (Γ.Λ.Σ. 2007: 35)”.
41) Βιβλιογραφική αναφορά στον τόμο
Ηλία, Ελένη, (2007). Η παιδική λογοτεχνία στην εκπαίδευση (Εισαγωγή/Επιμέλεια), εκδ. Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Βόλος.
από την Τσιαγκάνη Θεοδώρα, στη διδακτορική διατριβή της Η παιδική λογοτεχνία στην πρωτοσχολική εκπαίδευση (Πρώτη και Δευτέρα τάξη) ως μέσο της λογοτεχνικής εξοικείωσης και της γλωσσικής ανάπτυξης του παιδιού, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σχ. Ανθρωπιστικών Σπουδών, Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Ρόδος, 2011, σ. 360.
42) Το ίδιο βιβλίο περιλαμβάνεται στην Συνιστώμενη Βιβλιογραφία, για το μάθημα Διδακτική τής Λογοτεχνίας, Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα Α. Π. Θ., Διδάσκουσα: Καθηγήτρια Βενετία Αποστολίδου https://opencourses.auth.gr/modules/course_description/?course=OCRS217
43) Το ίδιο βιβλίο περιλαμβάνεται στην Βιβλιογραφία για τη διδασκαλία της Λογοτεχνίας στην πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας https://eclass.uowm.gr/
44) Το ίδιο βιβλίο περιλαμβάνεται επίσης στα Προτεινόμενα Διδακτικά Εγχειρίδια – Συμπληρωματική Βιβλιογραφία του μαθήματος “Ειδικά Θέματα Λογοτεχνίας”, με διδάσκουσα την Δρα Μαλλούρη Λουίζα, στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας (University of Nicosia).
45) Στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται επίσης το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ, «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Σχολείο 21ου αιώνα) – Νέο Πρόγραμμα Σπουδών , Οριζόντια Πράξη» MIS: 295450, Αθήνα 2011. Συγκεκριμένα το βιβλίο περιλαμβάνεται στη ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ, του Προγράμματος Σπουδών για τη Διδασκαλία της Λογοτεχνίας στο Δημοτικό (στη σελ. 70), καθώς και του Προγράμματος Σπουδών για τη Διδασκαλία της Λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο (στη σελ. 125).
46) Βιβλιογραφική αναφορά στο ίδιο βιβλίο από την Παπαγεωργίου Νικολέττα στην πτυχιακή εργασία της Λογοτεχνικά βιβλία για παιδιά και διαπολιτισμική εκπαίδευση, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης, Βόλος 2008, στη σελ. 129.
47) Αναφορά στο αφηγηματικό κείμενο
Ηλία, Ελένη, (2021). Εγώ και εσείς οι άνθρωποι (σσ. 126-129) στο Γιορτή κάθε μέρα, μια παγκόσμια ημέρα. Αθήνα: Ελληνοεκδοτική
από τη Ζέττα Μακρή, Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, αρμόδια για θέματα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής, κατά το χαιρετισμό που απέστειλε στην εκδήλωση παρουσίασης του συλλογικού τόμου της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, Γιορτή κάθε μέρα, μια παγκόσμια ημέρα, που πραγματοποιήθηκε στις βιβλιοθήκες του Δήμου Παλαιού Φαλήρου τον Απρίλιο του 2021:
“Δανείζομαι από το κείμενο της Ελένης Ηλία για την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου…: «… Η δασκάλα ανακοινώνει πως θα με επιστρέψει στη δανειστική βιβλιοθήκη, από όπου με πήρε. Τα παιδιά δε θέλουν να με αποχωριστούν. Τα παρηγορεί, όμως, η υπόσχεσή της πως θα παίξουν το παιχνίδι μας και με άλλους φίλους μου» …”
48) Βιβλιογραφική αναφορά στο άρθρο
Ηλία, Ελένη (1998). «Η λογοτεχνική πορεία της Ρίτας Μπούμη – Παπά», Συριανά Γράμματα, τχ. 43, σσ. 126 – 146.
από την Μαρία Τσούφη – Μαλκώτη, στη διπλωματική εργασία της Η Εφημερίδα των Ποιητών (1956 – 1958). Αρωγός Διεθνούς Ποιητικής Επικοινωνίας, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας, Θεσσαλονίκη, 2018, Επιβλ. καθηγητής: Λάμπρος Βαρελλάς, σ. 149.
49) Απόσπασμα από το άρθρο
Ηλία, Ελένη (1997). «Ο Μηνάς ο Ρέμπελος του Κωστή Μπαστιά», Συριανά Γράμματα, τχ. 39, Ιούλιος 1997, σσ. 131-137
παρατίθεται στην παρουσίαση του βιβλίου του Μπαστιά Ο Μηνάς ο Ρέμπελος, στην ιστοσελίδα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κομοτηνής
https://opac.librarykomotini.gr/cgi-bin/koha/opac-detail.pl?biblionumber=10990
“…Ο Μηνάς ο Ρέμπελος, ήρωας του ομώνυμου μυθιστορήματος του Κωστή Μπαστιά, μπαρκάρει σε ένα πειρατικό πλοίο, αναζητώντας τις αδερφές του, που είχε απαγάγει από τη Σύρο κάποιος κουρσάρος. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, κατορθώνει πολύ γρήγορα να γίνει καπετάνιος και να αποκτήσει πολλά πλοία, νικώντας σε ναυμαχίες με πειρατικά και γαλλικά πολεμικά. Παντρεύεται τη Στυλιανή, που ήταν φυλακισμένη στο πλοίο με το οποίο ο Μηνάς πρωτοταξίδεψε. Κάποιος γάλλος ναύαρχος, που νικήθηκε από το Μηνά, απήγαγε τη Στυλιανή και το μωρό τους, για να τον αναγκάσει να παραδοθεί. Ο ήρωας πολέμησε και πάλι μαζί του… (Ελένης Α. Ηλία)”.
50) Παρουσίαση του έργου του Ευγένιου Τριβιζά, ΟΥΤΕ ΓΑΤΑ ΟΥΤΕ ΖΗΜΙΑ, από την Ελένη Ηλία έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου Κέδρος:
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΟΥΤΕ ΓΑΤΑ ΟΥΤΕ ΖΗΜΙΑ” της σειράς Μακρουλά Μικρούλικα
Σε ένα μοτίβο με έξι παραλλαγές χωρούν οι άπειρες σκανταλιές και πονηριές μιας χαριτωμένης γάτας με το όνομα Μπιζού. Καθώς τα χαρακτηριστικά της δε διαφέρουν σημαντικά από αυτά των παιδιών, εκείνα ταυτίζον42ται άνετα μαζί της, γεγονός στο οποίο συντείνουν, άλλωστε, ο έμμετρος λόγος, οι ομοιοκαταληξίες και οι επαναλήψεις, διευκολύνοντας την αφομοίωση του περιεχομένου. Όσο δε για τους μεγαλύτερους σε ηλικία, κατά την ανάγνωση μεταμορφωνόμαστε εξίσου σε παιδιά, καθώς οι σκανταλιές της Μπιζούς ξυπνούν τις αναμνήσεις μέσα μας και τη φαντασία. Η επίδραση του βιβλίου συνοψίζεται αριστοτεχνικά στη στερεότυπη έκφραση που συναντάμε ταυτόχρονα και ως τίτλο και ως επωδό. Κατορθώνει δε να μας αποενοχοποιεί πλήρως και να μας γεμίζει με αισιοδοξία!
Ελένη Α. Ηλία, Δρ. Λογοτεχνίας Πανεπιστημίου Αθηνών
https://www.kedros.gr/product/
51) Παρουσίαση του έργου του Ευγένιου Τριβιζά, ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ, από την Ελένη Ηλία έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου Κέδρος:
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ” της σειράς Μακρουλά Μικρούλικα
Τα κοράκια αρνούνταν να χορέψουν με το πανάσχημο κοράκι Μαυρίκιο Μαυρούλη. ‘Ολοι προσπερνούσαν αδιάφορα τους πίνακες που ζωγράφιζε ο νεαρός καλλιτέχνης Νικολάκης Κουνελάκης. Όταν, όμως, συναντήθηκαν ο δυο τους, η απελπισία για την απόρριψη που βίωσαν ως τότε, μετατράπηκε σε επιτυχία και καταξίωση. Το ευτυχισμένο τέλος του βιβλίου που έγκειται στην ανακάλυψη του σκοπού ύπαρξης των δύο ηρώων μέσα από την αμοιβαία προσφορά, ανταποκρίνεται απόλυτα στην αισιόδοξη παιδική φύση.
Ελένη Α. Ηλία, Δρ. Λογοτεχνίας Πανεπιστημίου Αθηνών